sürüşmə — «Sürüşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sürüşmək — f. 1. Hamar, sürüşkən səth üzərində hərəkət etmək. Kirşə buzun üstündən sürüşüb keçdi. 2. Asanlıqla hamar səth üstü ilə hərəkət etmək, irəliləmək. <Qasım:> Dənizin üzü dələmə kimi idi. Gəmi suyu yara yara sürüşürdü. T. Ş. S.. 3. Sürüşüb… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
züy — 1. is. Nəfəslə çalınan musiqi alətlərində səsi əsas alətin ahənginə uyğunlaşdırma, onun çaldığı havanı təkrar etmə. Zü(y) tutmaq (getmək) – 1) çalınan havanı təkrar etmək, səsi onun ahənginə uyğunlaşdırmaq (nəfəslə çalınan musiqi alətində); //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ciqriğ — (Dərbənd) çarx (cəhrədə). – Kirişə mum sürtəllər ki, ciqriğdən sürüşməsin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
civməğ — (Lerik) sürüşmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
pırtmax — I (Basarkeçər, Çənbərək, Hamamlı) sürüşmək. – Ə:ğım pırtdı, yıxıldım (Basarkeçər); – Əzvər, gənə niyə pırtırsaη? (Çənbərək) II (Gədəbəy) süzülmək, işlənib nazilmək (paltara aiddir). – Pırtıv əldən çıxıf şalvarın dizi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
sırtmax — (Basarkeçər) sürüşmək. – Uşağın ə:ği sırtdı, yıxıldı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
taymağ — I (Dərbənd) qayıtmaq, gəlmək. – Üçərdən taymaz bu kişi II (Dərbənd) aralanmaq, uzaqlaşmaq. – Mən istədim urdan tayım III (Dərbənd) atmaq. – Qabağ hərfi taysov, sənü aduv düzələr IV (Dərbənd) çəkilmək, keçib getmək. – Tay urdan V (Dərbənd) düşmək … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zığımax — (Tovuz) sürüşmək. – Ayağım yaman zığıyır qar olanda … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ziv — (Şərur) buz üzərində sürüşmək üçün düzəldilən yer. – Bı dix’dirdə bir ziv qayrıplar kin … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
zivməx’ — (Qarakilsə, Naxçıvan, Şahbuz) sürüşmək. – Maşın bı yağışdıxda gedə bilməz, zivəcəx’ (Şahbuz) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
